شیخ بهایی

بهاء الدین ، محمدبن حسین عاملی معروف به شیخ بهایی دانشمند بنام دوره صفویه است. اصل وی از جبل عامل شام بود. بهاء الدین محمد ده ساله بود که پدرش عزالدین حسین عاملی از بزرگان علمای شام بسوی ایران رهسپار گردید و چون به قزوین رسیدند و آن شهر را مرکز دانشمندان شیعه یافتند، در آن سکنی گزیدند و بهاءالدین به شاگردی پدر و دیگر دانشمندان آن عصر مشغول گردید..

 
مرگ این عارف بزرگ و دانشمند را به سال ۱۰۳۰ و یا ۱۰۳۱ هجری در پایان هشتاد و هفتمین سال حیاتش ذکر کرده اند.وی در شهر اصفهان روی در نقاب خاک کشید و مریدان پیکر او را با شکوهی که شایسته شان او بود ، به مشهد بردند و در جوار حرم هشتمین امام شیعیان به خاک سپردند

معنای کشکول : 

کشکول ظرفی کوچک است که درویش‌ها و صوفیان به دست می‌گیرند. عبارتی دیگر کشکول ظرفی ساخته شده از پوست میوه‌ای شبیه نارگیل یا فلز و سفال است که درویش‌ها آن را با زنجیری به شانه می‌آویزند کشکول ظهیرالدوله و کشکول شاه نعمت الله ولی از کشکول‌های مشهور است در میان صوفیان ایران کشکول به حدی رواج پیدا کرد که ازلوازم یا به اصطلاح درویشان از وصله‌های مهم فقر شد و جنبه روحانی و معنوی به خود گرفت و برجسته ترین نشانی شناسائی درویشان بود. کشکول بویژه در زمان صفویه و قاجار آرم و نشان صوفیان بوده است و مردم از طریق نگهداری آن درمنازل علاقه خود را به تصوف نشان می‌دادند.